Fender Stratocaster

Fender Stratocaster
	; Fender Highway 1 Stratocaster
Marka	Fender
Lata produkcji	od 1954
	Konstrukcja
Korpus	Solid Body
Gryf	Bolt-on
	Drewno
Korpus	Olcha, Jesion, Topola, Lipa
Gryf	Klon
Podstrunnica	Klon, Palisander
	Osprzęt
Mostek	Synchronized tremolo, rzadziej Floyd Rose
Przetworniki	– 3 single-coil; 2 single-coil i 1 humbucker; 2 humbucker; 1 single-coil oraz 2 humbucker
	Strona internetowa

Ten artykuł od 2009-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Fender Stratocaster – gitara elektryczna produkowana od 1954 przez firmę Fender, do dziś cenionego potentata w ich produkcji. Powstała z ewolucji poprzedniego modelu firmy – Telecaster, pierwszej gitary pozbawionej pudła rezonansowego. Nazwa wywodzi się z lotnictwa od Boeinga B-52 Stratofortress. Opatentowanie projektu kosztowało Leo Fendera 249,50$, co jest równowartością ok. 1850 dzisiejszych dolarów. Pierwsze modele były produkowane tylko w kolorze sunburst (czyli przypalanym).

Budowa

Korpus gitary Stratocaster wykonany jest z lipy, olchy (obecnie), jesionu (najbardziej cenione modele) lub jesionu bagiennego, niektóre wersje (najczęściej Custom Shop) posiadają klonowy top. Gryf zwykle wykonany jest z klonu, a podstrunnica z palisandru lub klonu, a w niektórych wersjach z hebanu^[1] albo – jak w sygnowanym przez Steviego Raya Vaughana Stratocasterze – drewna egzotycznego pau ferro (Caesalpinia ferrea). Najczęściej stosowany mostek to jednostronne tremolo, pozwalające na obniżenie dźwięku. Stosowano również stały mostek typu hardtail. Rzadko w Stratocasterach występuje mostek typu Floyd Rose. W wersjach japońskich stosowane są 3 typy dwustronnych mostków ruchomych.

John Frusciante, gitarzysta Red Hot Chili Peppers z gitarą Fender Stratocaster

Gitara ta ma charakterystyczny układ 3 jednocewkowych przetworników. Przetwornik przy mostku jest ułożony ukośnie, a nie w poprzek strun, jak dwa pozostałe, co ma na celu sprawienie, aby gitara w miejscu, gdzie drgania struny nie są już takie mocne jak przy gryfie, pobierała chociaż trochę więcej dolnych częstotliwości. Istnieją także alternatywne wersje o innych układach przystawek, np. model HH z dwoma humbuckerami, czy Fat Strat z dwoma singlami i humbuckerem pod mostkiem.

Istnieją także wersje 12–strunowe.

Gitara nieznacznie zmieniała się przez już ponad 60 lat produkcji. Zmieniał się kształt główki, elektronika, powstały różne serie i modele Stratocastera. Instrument ten, mimo upływu tych lat, zachował jednak swój charakter. Ze względu na popularność tego modelu powstało i nadal powstaje wiele jego kopii.

Odmiany

Stratocaster jest produkowany w czterech krajach: w USA, Meksyku, Japonii oraz Korei^[2]. Prócz tego podziału występują jeszcze różne odmiany, m.in.: Standard, Deluxe, Vintage, Special, Hot Rod czy Artist – sygnowane przez gitarzystów (np. Jimi Hendrix^[3], Eric Clapton, Jeff Beck, David Gilmour, Yngwie Malmsteen, Mark Knopfler, Ritchie Blackmore).

Zobacz też

Przypisy

↑ Fender Stratocaster z hebanową podstrunnicą i klonowym topem..
↑ Wersja Special Edition
↑ Szymon Kubicki: Nowy Fender Jimi Hendrix Stratocaster 2018. magazyngitarzysta.pl, 2018-11-28. [dostęp 2021-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-25)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[1] Fender Stratocaster z hebanową podstrunnicą i klonowym topem..

[2] Wersja Special Edition

[3] Szymon Kubicki: Nowy Fender Jimi Hendrix Stratocaster 2018. magazyngitarzysta.pl, 2018-11-28. [dostęp 2021-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-25)]. (pol.).

[1]

[2]

[3]